برای مشاهده متن کامل، دکمه بالا را لمس کنید.
هر چی میگم نرو
بگو کجا حواس ات پرت شد
شما همه چیز را درخشان نمی بینید
بگو کجا چشماتو گم کردی
نمیدونی چقدر اسمت رو فریاد زدم
از شب تا صبح به عشق تو گیتار زدم
با غم تو در موهای من شهر را دیوانه کردی
برای من مهم نیست که تو بمانی یا بروی، من برنمی گردم
نمیدونی چند شب بی تو گریه کردم
خاطرات تو گلوله ای است که وارد ذهنم می شود
گریه کردم، خندیدم، با قلب خسته ام جنگیدم
من با استدلال شما اداره می شوم
غبار دنیا را خواهی دید، کار خود را باز خواهی کرد
روزی گریه خواهم کرد
حس خوبی بهم دادی𝅘𝅥𝅮𝅘𝅥𝅮 خب چه خبره
چگونه قلب سنگی داشته باشیم؟
قلبم را می کشد
آیا ارتفاع دریا را می دانید؟
گفتم اینجوری نمیشه
یا الان برمیگردی یا برای همیشه میروی
دیدم اینطوری نمیشه
من باید این دندانی را که کرم می خورد ریشه کن کنم.
مثل یک بچه عصبانی می گوید من نمی خواهم او را برگردانم
کی میگه دوستت دارم
او کار بدی انجام داد و با قلب من به هم ریخت
عشق من دروغ نبود
باران شدید بر دل سوزانم، غم تهران آرامم نمی کند
عاشق تو هستم
بیا تو بغلم و خستگی رو فراموش کن
شب تهران آزارم می دهد
اسپری اشک هایم را پنهان می کند
چه کسی جز من عاشق حال شما را بهتر می کند؟
یک عاشق همیشه در گوشه چشمش مالیخولیا دارد
چشمانش شبانه روز قفل است
در جنگ با قلبش و اشک در چشمانت
شب های تهران با بارش باران آزارم می دهد
اشک هایم را برای هر دوی ما پنهان می کند
–
چه کسی به تو احساس بهتری می دهد، عشق من؟
شما به پستی در انتهای داستان رسیده اید
اگر به اینجا برسم، کار من نیست، کار عشق است
آن را نشنیده است
شب تهران با بارش باران آزارم می دهد
هر دوی ما اشک هایمان را پنهان می کنیم
چه کسی به تو احساس بهتری می دهد، عشق من؟