ﺷﻤﺎ ﻫﻤﻪ رﻓﻴﻖ و او ﻗﺒﻞ ﺷﻤﺎ
رﻓﻴﻖ ﺑﻮد اﮔﺮ ﻛﺴﻰ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﺑﺪان
دﺧﻞ ﺑﻪ ﺧﺮج ﻧﻤﻴﺨﻮرد
ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﭘﺮ ﺣﺴﺎب دوﺳﺖ ﮔﻔﺖ
ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﻤﻴﺨﻮرد
ﮔﻬﻰ ﺑﻪ ﻛﺞ ﻛﻪ ﺣﻜﻤﺖ اﺳﺖ
ﺗﻮ ﺧﻮد ﻣﺮا ﺑﻪ آن ﺑﺮی
ﺧﻄﺎ اﮔﺮ ﻛﻪ ﺳﺮ زﻧﺪ ﺗﻮﻳﻰ ﻓﻘﻄ ﻛﻪ داوری
ﺑﻪ ﺧﻴﺮ ﺑﻰ ﺗﻮﺟﻬﻢ
ﺑﻪ ﺣﺎﻛﻤﺎن اﻳﻦ زﻣﺎن
ﻛﻪ ﻫﺮ ﻛﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺣﺮف ﺑﻮد و زد
و ﺑﻪ ﭘﺎی آن ﻧﻤﺎﻧﺪ
رﻫﺎ ﻣﻨﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻮام ﺑﻪ دور از ﻃﻤع وﻟع
ﺗﻮ ﺑﺎش و ﺑﻰ ﻧﻴﺎز
ﻣﻦ ﺗﻮ ﺑﺎش ﻧﻪ اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺧﻠﺎ
ﭼﻘﺪر ﺗﻮرا ﻛﻪ دارﻣﺖ ﭼﻘﺪر ﺗﻮ ﻛﻞ و ﻛﺎﻣﻠﻰ
ﻧﻪ دﺳﺖ ﻧﻮﺷﺘﻪ دادﻣﺖ ﻗﺮاردادﻣﺎن دﻟﻰ
رﻓﻴﻖ روزای ﺧﻮب رﻓﻴﻖ روزای ﺗﻠﺦ
ﺑﻪ ﺟﺰ ﺗﻮ ﻫﻴﭻ ﻣﺮﻫﻤﻰ ﺑﻪ ﻗﻠﺐ ﻣﻦ اﺛﺮ ﻧﻜﺮد
ﻣﺮا ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻮدم ﻧﻪ اﻳﻦ ﻛﻪ ﭼﻮن ﻛﻪ ﭼﻴﺰ ﺑﻮد
ﻛﻪ ﻣﻦ در ﻫﺮ ﺷﺮاﻳﻄﻰ ﺑﺮای او ﻋﺰﻳﺰ ﺑﻮد