متن آهنگ محمدرضا فروتن نفس بکش

نفس بکش و به شهرت رسان تنفس را
به سیر خویس کشان ماسوا و انفس را
نفس بکش که به پایان خویش برگردد
نگاه مضطرب عاطفی ترین مرتد
نفس بکش که به نامت غزل کنم خود را
در آیه جای دهم هر چه سوره جان شد را
نفس بکش که من از شعر بی کران گردم
که از اعضاء و جمع ثابت سران گردم
نفس بکش وجنت را خودت گزینش کن
وانجریب اصول و فروغ دانش کن
به سیر خویس کشان ماسوا و انفس را
نفس بکش و به شهرت رسان تنفس را
نفس بکش که به انکار بگذرد امشب
که به اجبار این سوا بگذرد امشب
نفس بکش نفس بکش نفس بکش